Nazareth en Galilea

Donderdag kwamen we na een prima vlucht en taxirit rond 04:00 in ons hotel in Tel Aviv aan. We hebben een tukkie gedaan tot een uurtje of 11. Na een mini ontbijtje met de taxi naar Budget om een huur ootootje te halen. We zijn kampioen in het huren van lelijke anonieme ootootjes. Zo ook deze keer, maar dan een witte!

We besluiten om direct naar de kust te rijden. Bij het plaatsje Netanya gaan we even het strand op. Een erg relaxed stukje strand, niet te druk en geen mensen met een air. Bij een van de strandtentjes eten we een huizenhoge salade met een litertje sinaasappelsap, vers geperst uit een kuub oranje vruchtjes. We denken via een mooie kustroute naar net noorden te rijden. Het is best een mooie weg, maar weinig uitzicht op zee. We nemen een kort kijkje in Haifa. Vooral de Bahai tuinen in de German Colony trekt onze aandacht. Ook wel de hangende tuinen van Haifa genoemt. Mooi aangelegde tuinen op de zeer ztijle mount Carmel, met op de top een kerk.

Na de rit rijden we verder naar Nazareth. Een vooral Arabische stad, dat is weer even wennen in het verkeer (zie eerdere blogs over Jordanie). Na het wennen rijd P als een heuse arabier door de stad op zoek naar ons Hostel. Het bevind zich in een voetgangers gebied, na een extra rondje door de stad met veel eenrichtings weggetjes zetten we de ootoo strak tegen een muur een slepen we onze rugzak naar het Hostel. Pat moet zich door de deur persen aangezien deze voor kleine arabische mannetjes is gemaakt. We komen uit op een binnenplaats en via een stijle trap komen we in de mooie receptie. De plaatjes op internet hebben niet gelogen; het ziet er echt mooi uit. Onze kamer blijkt te lijken op een frisse grot, smaakvol doch simpel ingericht en schoon! We zijn blij, gooien onze tassen neer en gaan een rondje lopen. We drinken een Fransiskaner bier en eten een heerlijk kip gerecht op een terras, heeerlijk!

Om 10 uur duiken we ons bed in en slapen tot 8 uur aan een stuk. We worden wakker met stralende zonneschijn en gaan ontbijten. Een arabisch ontbijt, dat betekend pita brood, gebakken ei, tomaten/komkommer salade, gekookte eieren, pizza en een soort kaas. Het smaakt ons goed! Om 9uur stappen we in onze ootoo en nadat we door smalle straatjes de achter-uit-rij-proef hebben gedaan zijn we op weg naar tiberias. De route naar Tiberias, een populaire badplaats, loopt dor groene, maar ook dorre natuur, erg mooi. Tiberias valt vet tegen, vooral veel winkeltjes en hoge flats, het meer is wel prachtig en ligt omgeven door bergen. In een wip verlaten we deze plaats weer om via het meer van Tiberias (meer van Galilea) noordelijk te rijden. Alle afstanden zijn kort in dit gedeelte van Israel, in de breedte is het land hier maar zo'n 70km. We zijn snel bij een volgende stop, Tahba en iets verderop Cabernaum, beide christelijke hoogtepunten. Maar daar gaan we jullie natuurlijk niet mee vervelen. We rijden verder naar het noorden en steken een paar keer de Jordaan over, een miniskuul stroompje op dit moment. Via een stukje Golan hoogvlakte nemen we vooral de route via een enorme vallei van de Upper Galilea. De vallei is opvallend groen, maar van tijd tot tijd ook weer dor.

We besluiten de vallei helemaal uit te rijden naar het noordelijke plaatsje Metula. Vroeger was dit een erg toeristische plek in de koelte van de bergen. Het licht strak tegen de grens met Libanon. Tegewoordig is het vooral in het weekend druk. Door de week is er niks te doen, maar het ligt mooi in de bergen! We zoeken een restaurantje waar we heerlijk lunchen. We eten een soort van tapas op israelische wijze en echt alles smaakt goed. We zitten heerlijk relaxed te lunchen en de ober is zo vriendelijk een briefje in het Hebreeuws te schrijven met ; ik ben allergisch voor pijnboompitjes zodat ik dit kan laten zien in een restaurant. En nou maar hopen dat ie niet iets heel anders heeft opgeschreven.... ;-) Na de lunch rijden we op ons gemkje door mooie groene valleien terug naar Nazareth waar we nu in de lobby van het hostel dit verhaaltje zitten te schrijven. Nu is het zo ongeveer tijd om een rondje door het oude centrum te lopen en ergens wat te gaan eten.

Shalom en tot gauw, Pat en Syl