Allgäu, Beieren

Deze keer een miniblog met foto’s van onze laatste trip. Als familie reisje is dit jaar gekozen voor de Allgäu regio in Beieren. De Allgäu ligt helemaal in het zuiden van Duitsland tussen de Bodensee en Garmisch-Partenkirchen langs de Oostenrijkse grens. Vrijdag 7 juni stappen we in Venlo in de auto, na een drukke rit van 9 uur komen we aan in Oberstaufen. Na wat wachten komen we via de buurtjes aan de sleutel van ons prachtige authentieke huis. Intussen hebben we ook al boodschappen gedaan bij de lokale supermarkt. Later op de avond komt de rest van de familie vanuit Trier ook aan. Het weer is super en we kunnen heerlijk buiten eten en borrelen.

Op zaterdag gaan we met 2 auto’s en acht personen naar de Hochgratbahn. Dit is een kabelbaan uit 1972 die ons naar de hoogste berg van de omgeving brengt op meer dan 1700 meter hoogte. Eenmaal boven beginnen we aan een wandeling over de kam naar 2 andere pieken. Aan de ene kant hebben we uitzicht over het vlakke landschap en Oberstaufen. Aan de andere kant zien we de hoge besneeuwde pieken in Oostenrijk. Het weer zit erg mee en dat maakt het een prachtige wandeling. Na 3 uur berg af en op te hebben gelopen zijn we terug bij de lift. Zondag gaan we opnieuw op pad, nu naar de waterval van Buggenech. De wandeling er naartoe is niet erg lang, maar wel steil naar beneden. Bij de waterval is het een dolle boel van wandelaars, gezinnen en hondjes. We relaxen even bij het verkoelende water om daarna weer verder te gaan. De rest van de wandeling loopt langs mooie alpenweides met uitzicht op de berg waar we gisteren bovenop stonden. Perfect op lunchtijd komen we aan bij een boerderij restaurant met terras. We vinden een tafeltje in de zon en bestellen lokale gerechten en drankjes. We worden ook nog getrakteerd op lekkere live muziek.

 ‘S nachts regent en waait het behoorlijk, maar gelukkig trekt het maandag wel weer bij. Als we rond 11 uur bij de Breitach Klamm (kloof) aankomen is het droog en lijkt de zon op weg om ons te verwarmen. De Breitach Klamm is uitgesleten door water en toegankelijk voor publiek. De kloof is alleen te bewandelen via een stalen constructie die letterlijk tegen de steile wand van de kloof is aangeplakt. Het water onder ons stroomt als een dolle door de kloof en ziet er heel koud uit. Op sommige plekken is de klamm maar een paar meter breed, dat betekend dat het ook erg druk is. Het is soms gewoon file lopen en het is nog niet eens hoogseizoen. De kloof is zo’n 80 meter hoog en omdat het zo smal is, is het best indrukwekkend. Aan het einde van de kloof gaan we met een trap omhoog om verderop de kloof over te steken met onder ons een machtig uitzicht op de loopbruggen met alle mensen. De wandeling terug naar de auto gaat weer langs groene alpenweiden met bloeiende bloemen.

Op dinsdag word er gerodeld en nemen we later de Imbergbahn naar 1200 meter. Hier wandelen we een stukje en lunchen tussen de koeien op de grens met Oostenrijk. Met z’n tweeen wandelen we Oberstaufen in om te winkelen, maar niets te kopen. Via een terrasje of 2 wandelen we naar een pizzeria waar we met z’n allen eten. Woensdag rijden we via Venlo terug naar huis. Dit was niet onze eerste keer in Beieren en nu weten we zeker dat we dit een top bestemming vinden. Het is wel een dag reizen, maar ter plekke is alles leuk, vooral nu in de lente. Bijkomend voordeel is dat de prijzen in Beieren erg vriendelijk zijn. Misschien hoeven we nu niet zo lang te sparen voor een volgende reis. Welke dat zal worden weten we nog niet.

Bis bald